I riu me autizëm shfaq talentin e tij përmes artit të djegies së drurit
Erdem Tekyildirim, një student 19-vjeçar autik, talenti artistik i të cilit u zbulua në një shkollë profesionale të arsimit special në Kilis të Turqisë, po përjeton gëzimin e krijimit dhe po zhvillon aftësitë e tij sociale përmes artit të djegies së drurit, raporton Anadolu.
I riu ka marrë arsim në Shkollën Profesionale të Arsimit Special “Ekrem Çetin” për afërsisht katër vjet dhe filloi të krijojë vepra origjinale në sipërfaqe druri me udhëzimin e mësuesve të tij.
Në fillim duke u përballur me vështirësi, Tekyildirim gradualisht zhvilloi një pasion për artin e djegies së drurit.
Ai synon të shfaqë të gjitha veprat e tij duke mbajtur një ekspozitë në fund të vitit.
“Të gjitha veprat e djegies së drurit në klasën tonë i përkasin atij”
Murat Erdem, mësuesi i Mobilieve dhe Dizajnit të Brendshëm në Shkollën Profesionale të Arsimit Special “Ekrem Çetin”, tha për Anadolu se ata vunë re interesin e Erdemit për artin që në ditët e para që ai filloi shkollën.
“Ne zhvillojmë aktivitete që janë të përshtatshme për interesat e nxënësve tanë. Kur shohim talentet e tyre, përpiqemi t’i zhvillojmë ato. Qëllimi ynë është t’u mundësojmë nxënësve tanë me nevoja të veçanta të prodhojnë në mënyrë të pavarur dhe t’i integrojnë ata në shoqëri. Ai i bëri të gjitha punimet me djegie druri në klasë vetë. Ai i bën këto punime me dashuri dhe durim. Ne i ekspozojmë produktet që ai bën në fund të vitit dhe ato marrin shumë vlerësime”, tha Murat Erdem.
Erdem theksoi se punimet me djegie druri janë bërë nga materiale të ricikluara.
Ai shprehet përmes artit
Babai i tij, Hikmet Tekyildirim, deklaroi se djali i tij u diagnostikua me autizëm në moshën 2-vjeçare dhe se shkolla ka dhënë një kontribut të rëndësishëm në procesin e zhvillimit të djalit të tij.
Duke përshkruar kohët e vështira që djali i tij kaloi në vitet e para për shkak të një diagnoze të rëndë autizmi, ai tha:
“Kur djali im erdhi për herë të parë në shkollë, ai kaloi kohë shumë të vështira. Isha i pashpresë në atë kohë, por tani shoh se përpjekjet e mësuesve të tij nuk kanë qenë të kota. Djali im po bën gjëra të mrekullueshme. Talenti i tij artistik është bërë një aktivitet shoqëror për të; ai mund të shprehë veten. Falë mësuesve të tij, ai ka bërë përparim të madh. Të shohim atë të lumtur na bën edhe ne të lumtur”.
