Tuneli më i thellë në botë do të përfundojë së shpejti dhe do t’u kursejë shoferëve 10 orë
Nën vijën bregdetare të thyer të Norvegjisë perëndimore, inxhinierët po gdhendin një rrugë të re përmes shkëmbinjve të fortë që mund të ndryshojë mënyrën se si norvegjezët lëvizin nëpër vendin e tyre. Tuneli Rogfast, në ndërtim e sipër që nga viti 2018, është në rrugën e duhur për t’u bërë tuneli rrugor nënujor më i gjatë dhe më i thellë në botë, me një gjatësi prej 26.7 kilometrash dhe një thellësi prej 390 metrash nën nivelin e detit në pikën e tij më të ulët. Krijuesit e tij shpresojnë se tuneli do ta zvogëlojë ndjeshëm kohën e udhëtimit përgjatë një vije bregdetare të dominuar prej kohësh nga tragetet, shkëmbinjtë e pjerrët dhe rrugët dredha-dredha.
Ky projekt gjigant, i njohur zyrtarisht si lidhja fikse Rogaland, është pjesë e sistemit më të gjerë evropian të autostradave E39, i cili gjarpëron përgjatë bregdetit perëndimor të Norvegjisë. Ai do të lidhë komunat e Randaberg dhe Bokn, dhe do të shërbejë si një rrugë e drejtpërdrejtë midis Stavanger – qytetit të katërt më të madh të Norvegjisë – dhe Bergen, i dyti më i madh.
«Shpresojmë që është e mundur që ky projekt të jetë në gjendje të zvogëlojë kohën e udhëtimit edhe për punëtorët», tha Oddvar Kaarmo, menaxher i projektit për Administratën Norvegjeze të Rrugëve Publike. Pasi të përfundojë, pritet që koha aktuale e udhëtimit midis dy qyteteve të shkurtohet me rreth 40 minuta.
Sot, kalimi i Norvegjisë nga veriu në jug me makinë kërkon deri në 21 orë udhëtim, duke përfshirë shtatë udhëtime me traget. Tuneli Rogfast, kur të integrohet në E39, mund ta zvogëlojë këtë kohë në rreth dhjetë orë . Siç shpjegoi Kaarmo, tuneli është më shumë sesa një lehtësi lokale. Ai synon të përmirësojë lëvizshmërinë kombëtare dhe të eliminojë devijimet e gjata dhe varësinë nga tragetet që janë “efikase, por të ngadalta”.
Rëndësia strategjike e tunelit qëndron gjithashtu në rolin e tij si një lidhës për ishullin Kvitsøy, komunën më të vogël në Norvegji. Një kryqëzim në mes të tunelit poshtë ishullit do të ketë dy rrethrrotullime, të vendosura 260 metra nën nivelin e detit. Sipas Kaarmo, “ne kemi prodhuar rrethrrotullime në tunele më parë. Por kjo mund të jetë një nga ndërtimet më të hershme ku kemi këtë zonë prerjeje tërthore me dy rrethrrotullime në tunel”.
Tuneli Rogfast po ndërtohet duke përdorur metoda tradicionale norvegjeze: shpimin dhe shpërthimin përmes shkëmbit bazë, në vend të montimit të segmenteve të parafabrikuara të tunelit. Kjo qasje, ndërsa kërkon shumë punë, konsiderohet nga autoritetet lokale si më e qëndrueshme dhe më ekonomike nën një presion kaq të madh uji. ” Po udhëtoni përmes shkëmbit të fortë “, tha Kaarmo, duke vënë në dukje se rregulloret kombëtare kërkojnë të paktën 50 metra shkëmb mbi tavanin e tunelit.
Çdo pjesë tuneli do të ketë dy korsi dhe struktura është projektuar për të siguruar vazhdimësinë operative edhe nëse njëra duhet të mbyllet. Dyert e daljeve të emergjencës, të shënuara qartë dhe të lidhura me një tubacion paralel, do t’u lejojnë shoferëve dhe pasagjerëve të shpëtojnë në rast incidentesh të tilla si zjarret. Një sistem kamerash do të gjurmojë banorët e tunelit në kohë reale për të ndihmuar në reagimin e shpejtë.
Qeveria norvegjeze ka ndarë rreth 25 miliardë korona – pak më shumë se 2 miliardë euro – për ndërtimin, duke e bërë atë një nga projektet më të shtrenjta të infrastrukturës në historinë e vendit. Megjithatë, sipas standardeve norvegjeze, kostoja është e justifikuar. Ndërtimi i një ure mbi ujëra të tilla, veçanërisht në zonat me forca të forta baticash dhe topografi të pjerrët nënujore, ka të ngjarë të kërkojë një shpenzim edhe më të madh financiar.
Kaarmo beson se tuneli do të ketë “shumë përfitime për ekonominë”, jo vetëm në aspektin e trafikut të pasagjerëve, por edhe për lëvizjen e mallrave. “Do t’i ndihmojë prodhuesit e prodhimeve të detit të arrijnë tregun në një mënyrë më të mirë pa tragete”, tha ai.
Me ndërtimin që tani është në gjysmën e rrugës – 65 përqind e përfunduar në veri dhe 45 përqind në jug – Rogfast po përparon vazhdimisht drejt hapjes së tij të parashikuar në verën e vitit 2033. Deri në vitin 2053, zyrtarët norvegjezë të transportit vlerësojnë se tuneli mund të mbështesë deri në 13,000 udhëtime me automjete në ditë, duke riformësuar jo vetëm trafikun lokal, por edhe ritmet ekonomike të një rajoni të tërë bregdetar.
