Shifra e fshehur pas një numri është vetë numri që fshihet pas gjykimit

Shkruan: Roald Hysa, Tiranë

Njishi është një fjalë e thjeshtë e përbërë nga tre numra. Numrat dhe loja e tyre rrethore janë vetë arsyeja themelore që vë në lëvizje vetë gjuhën sa herë që përmenden këto shifra që të kujtojnë vetë kodin binar si bazë të arsyetimit gjhësor të kodimit. Kjo vetë tregon për lashtësinë e gjuhës dhe rrugën e saj mbrapsht që shkon deri në antikitetin e saj, të vendosur thellë në kohë me një countdown të numëruar mbrapsht. Sido që të numërosh gjuha jote do të rrotullohet në vend për shkak të binarizimit të saj gjatë nyjëtimit. Babai i të gjitha gjuhëve dhe përcjellës i tyre është një profet i dërguar nga Allahu i Madhëruar që njihet në lozën profetike si babai i dytë i njerëzimit për shkak se i shpëtoi përmbytjes dhe vdekjes me ujë nga një tjetër profet i madh i një qytetërimi madhështor njëkohësisht vetë njeri, Isai. Isai ishte folës i një gjuhe hyjnore prejardhës nga një gjuhë tjetër hyjnore arabishtja me hebraishten të dyja këto një në vetë gjuhën profetike arabishtes një, Muhamedit alejhi selam. Profecia kështu vendoset në bazë të logjikës hyjnore të kodifikimit binar të rrokjeve të nyjtuara gjatë të folurit profetik. Njëshi dhe vetëm njëshi në nyjtim i kthehet Allahut të Madhëruar të vetmit që i takon respekti në çdo gjendje të foluri. Kjo na njeh me të folurin e avashtë profetik dhe pse ky lloj i foluri vendoset në bazën e nyjtimit të tij, pra të folurit profetik nga Noe pas përmbytjes mbarëbotërore të ruajtura nga të gjitha civilizimet edhe sot në këtë moment. Ja nga nis kodifikimi, e folura, nyjtimi, rrokjezimi, belbëzimi, gjuha, dridhja e saj mbrapsht në çastin zero…. Njëshi si çast zero….

Ky çast qëndron i fshehur thellë në kohë pas bumit të zeros që i takon atij të vetmit dhe të denjit për t’i bërë adhurim, pavarësisht arabishtes profetike të Muhamedit alejhi selam, të vetmit që përmendet krahas lozës profetike të Noes dhe Isait alejhi selam, 5 profetët më të mëdhenj pas përmbytjes mbarëbotërore. Allahu i Madhëruar kështu e ka vendosur në atë çast zero të pagjetshëm kurrë pavarësisht gjuhës së folur arabishtes në atë moment zero, kur tha kun fe je kun 5.

Nuhu flet atë gjuhë që të pëlqen ty, Mosheut, Mahamadinit, Moisiut, në Afrikën e Zezë, Evropën e bardhë varvare a jo, apo Amerikën kuqalashe të navahove të keqkuptuar tashmë nga barbarët jafetikë të Nuhut.

Ule tashti tempin e të folurit për ta

Vendosur njëshin prej bijve të jafetit si çelës për zgjidhjen e gjuhës tënde në themel të gjykimit binar.

U bë vendim kur e fole atë gjuhë.

Nuhu flet edhe shqip po pyete numrat e saj.

Thats it, dy plus dy bëjnë katër në çdo gjuhë të folur po t’i bashkosh ato gjuhë të harruara, shqipen, hebraishten dhe arabishten. Nga Kina vjen vetëm një rrokje e harruar, për të na kujtuar të folurit mandarin përmes rrokjes. Një gjigand i numërimit mbrapsht në kohë për të arritur çastin 100.

Zero nuk shkruhet më, nuk e shohim dot në asnjë kohë zgjedhimi apo nyjtimi zero 1.

Fiat lux le të bëhet dritë, ja kaq është një çast nyjtimi i brendshëm, që prehet në rrokje të paharruara në një vendim zero. Sinqeriteti i një çasti gjuhësor numërimi me 1 gjuhë të vetme, që humb në një countdown të pakuptimtë. E humbe përsëri çastin. Binarizim countdown i pakuptimtë. Kësaj here gjuhën. Binare ose jo, sistemike ose jo. Qytetërimi shqiptar po flet hyjnisht. Gjuhë aziatike dhe asnjëra prej tyre kur e lexon. Mes rreshtash fshihet alamiada e gjuhëve të reja, që flasin arabisht, urdisht deri edhe spanjisht, në veriun polak të bardhë polar. Ngjyra që veç Allahut të Madhëruar nuk i vendos dot askush. Një mohim që shkëlqen gjuhësisht dhe ty lëbyr sytë.

Çasti 0 dhe argumenti ontologjik i Filozofisë mbarëbotërore

Ibn Sina, Ibn Rushdi dhe shën Agustini janë nga qëmtuesit e filozofisë së re mesjetare. Të tre kanë nga një gjë të përbashkët me njëri-tjetrin. Dy të parët kanë shkruar mbi një personazh të përbashkët Hajj ibn Jakdhani dhe Gazaliu në vetminë e tij të tërhequr qëndron duke admiruar argumentin e tyre ontologjik. Ky së bashku me murgun vetmitar Shën Augustinin presin që këta të dy ta vendosin gishtin e tyre në këtë plagë për të parë. Autori i Tehafut ue teafut qesh me mësuesin e e të gjithë mjekëve Avicenën, që pret për të parë se si po shkatërrohet ky Aristotel, Ibn Rushdi. Murgu katolik e tund argumentin ontologjik për të tërhequr vëmendjen e të gjithë këtyre magister primis në fushat filozofike për të parë më mirë vetë ai. Mësuesi i fundit i Aristotelit foli spanjisht nga Spanja muslimane e kalifit berber të Kordovës, duke përdorur çastin 0, si argument shkatërrues për kundërshtarin e vet mjek Gazaliun. Ndërsa ai ia kalonte topin kundërshtarit të tij shpirtëror me argument të munguar Aristotelit magister primus në Filozofinë moderne. Ndërsa Agostini mësues i heshtur nga qelitë burg katolike, pret duke qeshur nga qelitë e malit Athos me këta figura mbarëfilozofike. Ibn Rushdi e di më mirë nga të gjithë këta çastin vetëshkatërrues 0, sepse e ka treguar me gisht tek Hajj ibni Jakdhani.

Heshtje

Të gjithë këta heshtin pikërisht për atë çast që veç një zot e di, Allahu i Madhëruar. Ai, i Lartësuari qëndron jashtë çdolloj diskutimi filozofik njerëzor me Madhështinë e Tij, ku nuk ka asnjëlloj diskutimi filozofik që ta kapi. Hikmetin e tij nuk ka lozë filozofësh që ta kuptojë, çfarëdolloj gjuhe që të përdorin. Askush nuk mund të profetizojë në Emër të Tij, as edhe më i dashuri i tij Muhamedi paqja qoftë mbi të, i fundit i të gjithë profetëve.

Sokrat i kënaqun apo derr i fëlliqun. Dilemë migjeniane që i përndjek nga prapa filozofët e gjuhësisë si Erih Fromi. Bataku ku futet i gjithë njerëzimi, që nga Moska e deri në Afrikën e bardhë jugore nga Pretoria. Desmond TuTu një i krishterë protestant lëshoi batutën e tij të famshme: Ne ishim syhapur e me Libër në dorë, kur e pamë librin në duart e të bardhëve dhe neve nuk ka kishte mbetur gjë. Supremacizëm i bardhë njerëzor. Çitik një shiit në mendim e shkrim fshihet harfeve arabe, ku pas panteizmit shiit iranian udhëton për në botën arabo-iraniane.

Trilemat e heshtjes

Në takvim shkruhet qartas me verbin latin, se koha e humbet vlerën e vet kur flet greqisht, rusisht, afrikans apo navaho. Nuk ka rëndësi ku je, apo ajo që ke e rëndësishme është të kesh një mendim.

E pra mendimet fluturuese të çojnë tek njëshi pakuptuar dhe trilema panteiste të shtyn të kërkosh sa më lart dhe të harrosh Avicenën, Gazaliun e vetë ibni Rushdin. Zero absolut Kalvin kërkohet ende me ngulm për argumentin ontologjik dhe i jep kuptim hiçit. Heshtje që vjen nga larg në kohë për të shkuar larg.

Civilizimet jafetike të hartës së bardhë afrikane.

Bijtë e Noeut pas përmbytjes së madhe dhe të vdekjes së babait të tyre profetizojnë ardhjen e një bote të re, që do të flasi arabisht. Gazaliu duke qenë i ndërgjegjshëm për këtë fakt, dhe meqenëse i përkiste arealit perso-iranian depërtoi thellë në repertorin poetik osman. Këtij repertori të foluri në farsi i përkasin edhe Naimi, Hafiz Ali Korça e Hoxha Hasan Tahsini. Ky i fundit së bashku me Samiun e Abdylin i përkasin më tepër lëvizjes së Osmanëve të rinj se sa Xhonturqve. E kështu me radhë vazhdon kjo vijë logjike binare, ku lentimi i termave është themelor. Në këto ditë të vështira për të gjithë Shqiptarët kur e gjithë shoqëria civile ka rrokur flamurët e rremë shumëngjyrësh ne kemi vendosur të jemi bajraktarët e së vërtetës.