Ramazani i vështirë në Bregun Perëndimor

Maysa al-Natour nuk e kishte imagjinuar kurrë se do ta kalonte muajin e Ramazanit larg shtëpisë së saj në kampin e refugjatëve Jenin.

Por që kur pushtimi izraelit në qytetin e pushtuar të Bregut Perëndimor filloi në janar, kjo grua palestineze dhe familja e saj janë zhvendosur brenda vendit në një lagje aty pranë.

Dhjetëra mijëra njerëz të zhvendosur nga një kamp në Bregun Perëndimor verior po përballen me kushte të vështira këtë Ramazan. Nevojat e tyre mbeten të paplotësuara dhe shumë ende jetojnë në strehimore.

Palestinezëve të zhvendosur u mungojnë edhe gjërat më elementare, dhe iftari dhe syfyr i përditshëm përfaqësojnë një sfidë të madhe për ta.

Pasiguria e së ardhmes është një tjetër burim vuajtjeje për palestinezët e zhvendosur, pasi dëgjojnë uturimën e vazhdueshëm të bombardimeve, prishjeve dhe djegies së shtëpive brenda kampeve.

Ata janë lënë në pasiguri nëse do të kthehen ndonjëherë në shtëpitë e tyre apo nëse jeta e tyre do të vazhdojë në këtë gjendje trazirash për të ardhmen e parashikueshme.

Ushtria izraelite nisi një ofensivë të gjerë në janar në qytetet veriore të Bregut Perëndimor, Jenin dhe Tulkarem.

Sipas OKB-së, operacioni detyroi zhvendosjen e më shumë se 40,000 palestinezëve. Muajin e kaluar, ministri izraelit i Mbrojtjes, Israel Katz, tha se 40,000 palestinezë të cilët u zhvendosën me forcë nga trupat izraelite nga kampet e refugjatëve Jenin, Tulkarm dhe Nur Shams nuk do të mund të ktheheshin. Ai urdhëroi forcat izraelite të qëndrojnë në zonë për të paktën një vit.

Që nga 7 tetori 2023, ushtria izraelite dhe kolonët izraelitë kanë intensifikuar sulmet në Bregun Perëndimor, duke vrarë 930 palestinezë, duke plagosur 7,000 dhe duke arrestuar 14,500.

Poshtërimi gjatë Ramazanit

Bayan al-Qaraawi jeton në kampin Nour Shams pranë Tulkaremit, i cili ka qenë nën agresionin izraelit për më shumë se 20 ditë. Edhe pse ajo jetonte në periferi, ushtarët e dëbuan atë dhe familjen e saj, së bashku me të 30 të afërmit e burrit të saj që jetonin në pesë apartamente.

Sipas al-Qaraawi, hyrja në shtëpi ishte e dhunshme dhe brutale. Ushtarët nuk u dhanë kohë të paketonin ose të merrnin dicc me vete, përveç rrobave që kishin veshur.

“Ne u detyruam të largoheshim nën kërcënimin e armëve, ndërsa ushtarët bërtisnin dhe na kërkonin të largoheshim nga vendi. Rrugët u gërmuan. Ishte një ditë e tmerrshme,” tha ajo.

Pas një udhëtimi të vështirë nëpër rrugë që u shndërruan në pirgje balte, Bayan dhe familja e saj arritën të largoheshin nga kampi.

Familja e saj tani jeton në apartamente të mbipopulluara – dhjetë njerëz të detyruar të ndajnë një hapësirë ​​të vogël. Disa kërkuan strehim në strehimore në kushte të vështira.

“Tani, gjatë Ramazanit, të zhvendosurit po përballen me poshtërim të paparë dhe e ardhmja jonë është e pasigurt”, tha Bayan për MEE.

 “Kemi frikë se shtëpitë tona do të prishen apo digjen, si shumë të tjera. Ne ndjekim çdo lajm me trishtim dhe frikë”, shtoi ajo. /tesheshi.com/