Motra dhe vëllai nga Gaza që humbën këmbët në sulmin izraelit përdorin të njëjtën karrocë me rrota

Rima Abu Atiye dhe Hasan Abu Atiye, motër e vëlla që humbën këmbët në një sulm izraelit në shtëpinë e tyre në Gaza dhe janë të detyruar të përdorin të njëjtën karrocë me rrota, ëndërrojnë ditën kur do të kenë protezat e tyre.

Në ditët e fundit të vitit 2023, ushtria izraelite bombardoi shtëpinë e 22-vjeçares Rima dhe vëllait të saj 20-vjeçar Hasan në lagjen Tel Zater të kampit të refugjatëve Jabalia në veri të Rripit të Gazës ndërsa po përgatiteshin të evakuoheshin.

Bombardimi izraelit vrau 16 të afërm të tyre dhe i bllokoi ata nën rrënoja. Vëlla e motër gjithashtu humbën këmbët dhe disa gishta.

Një karrocë me rrota ose protezë tani është “ëndërr e paarritshme” në Gaza

Duke përdorur me radhë karrocën me rrota, Hasani dhe motra e tij Rima mund të shijojnë me radhë ajrin e pastër dhe rrugët, një pushim nga mjedisi i mbushur me njerëz në kamp.

Në Gaza, karrocat me rrota nuk janë më të disponueshme ose të përballueshme. Për shkak të bllokadës izraelite, sistemit të rrënuar të kujdesit shëndetësor dhe bllokimit të ndihmës, karriget me rrota dhe protezat janë bërë ëndrra të paarritshme për ata që kanë humbur gjymtyrë.

Karrigia me rrota e Rimës dhe Hasanit “simbol i heshtur” i vuajtjeve në Gaza

Për vëllain dhe motrën që jetojnë në tendë të improvizuar në stadiumin “Yarmouk” në Gazën qendrore, karroca me rrota është bërë simbol i heshtur i vuajtjeve të përbashkëta të dhjetëra mijëra njerëzve në Gaza që kanë humbur gjymtyrë.

Numri i njerëzve që kanë humbur gjymtyrë është rritur me shpejtësi në sulmet e vazhdueshme izraelite që nga 7 tetori 2023. Sipas të dhënave nga Ministria palestineze e Shëndetësisë në Gaza, Komiteti Ndërkombëtar i Kryqit të Kuq dhe Bashkia e Gazës, afërsisht 5.000 të amputuar janë regjistruar në Rripin e Gazës si rezultat i sulmeve izraelite.

“Ne duam të shkojmë jashtë vendit për të marrë proteza”

Hasani, i cili humbi këmbët në sulmin izraelit për Anadolu tha: “Ushtria izraelite bombardoi shtëpinë tonë. Kishte dëshmorë dhe të plagosur, disa ende nën rrënoja. Trajtimi fillestar që morëm ishte shumë bazik sepse sistemi i kujdesit shëndetësor është i shembur dhe nuk ka ilaçe apo furnizime mjekësore”.

“Duam të shkojmë jashtë vendit për të marrë proteza. Kjo është e drejta jonë më themelore si qenie njerëzore”, thotë ai.

Motra e Hasanit, Rima tha se u nxor nga rrënojat gjallë, por humbi këmbët. Ajo shtoi se shumë nga të afërmit e saj janë ende të bllokuar nën rrënoja sepse ekipet e Mbrojtjes Civile nuk mund të arrijnë për shkak të kërcënimit të ushtrisë izraelite.

Duke theksuar shëndetin e tyre të dobët dhe mungesën e spitaleve, ilaçeve dhe ushqimit, Rima shprehu dëshirën e saj për t’u larguar nga Gaza dhe për të kërkuar trajtim.

Rima shpreson që gjaku i popullit të Gazës të mos derdhet më.

“I gjetëm Rimën dhe Hasanin nën shtylla”

Mohammed Abu Atiye (50), babai i Hasanit dhe Rimës tha: “Ushtria izraelite goditi shtëpinë tonë. Kërkova fëmijët e mi mes tymit dhe rrënojave, por nuk munda t’i gjej. Fëmijët e të afërmve të mi ishin të shpërndarë në rrugë. I çuam ata që mundëm t’i arrinim në spital, por 10 prej tyre mbetën të bllokuar nën rrënoja”.

Babai palestinez tha se më vonë i gjeti Rimën dhe Hasanin nën shtylla dhe se ata kishin rënë drejtpërdrejt në këmbë, duke rezultuar në amputimin e tyre.

Babai i pikëlluar shpjegoi se ndonjëherë ata kishin vetëm bukë dhe kripë dhe se fëmijët e tij ishin të kufizuar në një karrocë me rrota. Ai kërkoi që fëmijët e tij të dërgoheshin jashtë vendit për trajtim dhe bëri thirrje që ushqimi të lejohej të hyjë në Gaza.