Errësira është ngritur mbi fytyrën e Izraelit

Mbi fytyrën e humnerës së masakrës në jug, errësira po pushton Izraelin. Tani është ende një grumbullim resh, por mund të kthehet në errësirë: Izraeli po çmendet.
E majta po “diturohet”, e djathta po bëhet më ekstreme dhe McCarthyism-i dhe fashizmi mbretërojnë.

Koha e luftës është gjithmonë një kohë heshtjeje, uniformitet mendimesh, racizmi, nxitjeje dhe urrejtjeje; rreshtimi absolut në shërbim të propagandës, fundi i tolerancës dhe persekutimi i kujtdo që guxon të dalë jashtë linjës.

Mizoritë e kryera nga Hamasi në jug i sollën të gjitha këto manifestime në nivele ekstreme, sikur mizoritë justifikojnë humbjen e çdo kufizimi.
Trazirat emocionale janë natyrisht të kuptueshme, por jo totalitarizmi që ka pasuar pas tij. Nëse nuk ndalet, rreziku që i kanoset demokracisë do të jetë një mijë herë më i madh se ai i grushtit të shtetit, i cili e bëri të gjithë sistemin këtu të shkrihet.

Të parët që humbën mendjen ishin si zakonisht të majtët. Ata “u zgjuan”. Ata që para luftës u nisën me vendosmëri për të luftuar për demokracinë tani po e sabotojnë atë me duart e tyre. Ata që para luftës e konsideronin veten liberalë, njerëz të paqes dhe të drejtave të njeriut, tani po adoptojnë një botëkuptim të përditësuar: janë kthyer indiferentë ndaj mizorive që po ndodhin në Rripin e Gazës; një shumicë madje dëshiron t’i shohë ato të intensifikuara.

Pse? Sepse ata kryen mizori kundër nesh. Për sa kohë? Deri ne fund. Me çfarë kostoje? Me çdo kusht.

Kjo e majtë tani mendon për Gazën pikërisht si e djathta: bombardoni dhe bombardoni, është e vetmja mundësi tashmë.

Ata që para luftës e nënvlerësuan rëndësinë e adresimit të aparteidit dhe fatit të popullit palestinez, tani mendojnë, në ferr vafshin të gjithë. Le të varen. Lërini të mbyten. Lërini të vdesin. Le të dëbohen. Ata që para luftës e konsideronin veten të ndritur, tani mbështesin konsensusin.

Hamasi gjithashtu e ktheu të majtën izraelite me kokë poshtë. Që tani e tutje, Izraelit i lejohet t’i bëjë çdo gjë Gazës. E majta do t’u japë edhe bekimin e saj madje. Tani e tutje, është e ndaluar edhe empatia me banorët e Gazës.

Aktivisti i të drejtave të njeriut dhe ish-drejtori i Peace Noë, Yariv Oppenheimer, pa Amira Hass (gazetare senior e Haartez) duke derdhur lot mbi fatin e banorëve të Gazës dhe nxitoi të shkruante “E pranoj se jam i mpirë”.

Edhe përballë trupave të 2 mijë e 360 fëmijëve, sipas Ministrisë Palestineze të Shëndetësisë që nga e marta, zemra e të majtës është e vulosur.

Si në fillim të çdo lufte, kjo e majtë është për të. E majta “zgjohet” dhe më pas disi i rikthehet në vetvete. Por kësaj radhe duket e pamundur të ndodhë.

Situata është edhe më e keqe jashtë të majtës. Fashizmi është bërë pozicioni i vetëm i duhur.

Stacionet televizive lokale u rreshtuan me Channel 14. Kur bëhet fjalë për Gazën, nuk ka dallim. Gazetarët dhe drejtuesit e quajnë Hamas-in nazist si në një shfaqje të neveritshme të banalizimit dhe mohimit të Holokaustit, dhe turma brohoret. Hamasi vërtetë bëri gjëra të neveritshme, por ata nuk janë nazist.

Çdo opinion tjetër tani është i dënuar me persekutim. Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara Antonio Guterres foli me vërtetësi dhe guxim për kontekstin e mizorive të 7 tetorit dhe nxitoi të theksojë se asgjë nuk mund të justifikojë sulmet e tmerrshme nga Hamasi; Izraeli u përgjigj me një sulm të furishëm ndaj Guterres, i goditur nga media.

Çdo korrespondent diplomatik që nuk ka shprehur kurrë një mendim për asgjë, e di se vërejtjet e sekretarit të përgjithshëm ishin “ekstravagante”.

Unë, për një herë, nuk u indinjova se ishin të vërteta.

Aktorja Maisa Abd Elhadi u arrestua nga policia dhe u mbajt gjatë natës për një postim në mediat sociale që nuk shkelte asnjë ligj, dhe kanalet televizive izraelite po heqin filmat e saj nga arkivat e tyre të transmetimit. Do t[i vinte turp edhe McCarthyism-it nga kjo.

Robëria e shpenguar e Yocheved Lifshitz dha një performancë prekëse dhe gazetarët e zakonshëm ankohen sepse ajo tha të vërtetën.

Konsulenti i PR dhe personaliteti i internetit Rani Rahav shikon një video të shkatërrimit në Gaza dhe shkruan “Kështu më pëlqen!!!” (Të gjitha pikat e pasthirrmës me jargët janë në tekstin origjinal).

Gazetari Zvi Yehezkeli kërkon çdo natë shkatërrimin e Gazës. Të gjithë Rripin e Gazës. Dhe kolegu i tij i Neës Channel 13 Netali Shem Tov sheh akoma “shumë ndërtesa që rrinë në këmbë në Gaza”.

E tillë është e keqja e distiluar përballë katastrofës së Gazës, tmerret e së cilës thuajse nuk u tregohen kurrë izraelitëve. Kjo është koha e errët. Koha e sulmit barbar nga Hamasi dhe koha e ndërgjegjes dhe ndjenjës së humbur të arsyes në Izrael.

Gideon Levy, senior analist in The Haartez 

(albanianpost.com)